به نام خدا

جواد لشگری از هنرمندانی است که خدمات با ارزشی به موسیقی ایران کرد و آثاری که از وی به جا ماند، نمایانگر استعداد او در ساختن آهنگ هائی در مایه‌های اصیل موسیقی ایرانی است.

او به سال ۱۳۰۲ در تهران متولد شد و در جوانی برای فراگیری و نواختن ویلن به ترتیب نزد استاد ابوالحسن صبا و مهدی خالدی و پس از این دو نفر به کلاس احمد فروتن راد رفت و ردیف‌های موسیقی ایرانی و چند کتاب خارجی را نزد او فرا گرفت.

جواد لشگری ابتدا همکاری خود را با رادیو، در سال ۱۳۲۶ با نواختن آهنگی به نام فتنه که شعر آن از رهی معیری بود آغاز کرد و از سال ۱۳۲۸ رسماً در ارکسترهای مهدی خالدی، مرتضی محجوبی، ابراهیم منصوری و حسین یاحقی شرکت نمود.

اولین آهنگ وی فتنه نام دارد با شعری از رهی معیری و صدای دلکش.

در سال ۱۳۳۲ به سرپرستی ارکستر بزرگ رادیو انتخاب شد و تا سال ۱۳۳۵ سرپرستی این ارکستر را به عهده داشت و در حدود ۳۵۰ آهنگ برای خوانندگانی چون دلکش، مرضیه، الهه، پوران، پروین، سیمین آرین، سیمین غانم و ... ساخت. تعداد زیادی از آنها از بهترین آهنگهای ایرانی محسوب می شود ترانه هایی نظیر نوای دل، تنهایی، فتنه با صدای دلکش، لاله صحرایی، تو بخوان ، خنده گل، زورق شکسته با صدای مرضیه، چون موی تو با صدای پوران، به یاد صیاد، رویا، ٰتاک ، دردآشنا، طوطی، زلف یار با صدای الهه، یاد تو و گلها، شهره شهر با صدای پروین، خوش آمدی با صدای شمس، فصل گل با صدای یاسمین، گل میخک، رقص پروانه، چنگ زهره، تمنای دل با صدای سیمین آرین و غم تنهایی، ابر پائیز با صدای سیمین غانم. وی در سال ۱۳۴۷ طی دعوت نامه‌ای به همکاری با ارکستر گل‌ها خوانده شد.

جواد لشگری جلد اول آثار خود را با شعر شعرای طراز اول به نام صد آهنگ به چاپ رسانیده و جلد دوم آن نغمه‌های دل انگیز نام دارد. و جلد سوم آن را نیز در دست تهیه دارد